70'li yıllarda günümüze oranla çok daha fazla üçüncü parti lens üreticisi bulunmaktaydı. Gövde üreticilerinin orijinal lenslerine fiyat olarak oldukça uygun alternatifler sunan bu firmalar kalite olarak genellikle aynı seviyeyi maalesef yakalayamıyordu. Bu eksikliği gidermek için girişimde bulunan üçüncü parti lens üreticileri fiyat olarak az daha pahalı (ama orijinallerden yine çok ucuza) daha kaliteli lensler de üretip piyasaya sürmüşler. Bu modellere en iyi örnek Vivitar markasının "Series 1" diye tanımladığı lens serisi olur sanırım. Sigma ise o yıllarda en kaliteli modelleri için Z, WQ ve son olarak XQ kodlarını kullanmaya başlamış.
XQ serisinde balıkgözünden super-tele'ye kadar birçok lens çeşidi bulunmakta. 135mm içinse normalde 2 ana model bulunuyor; f/1.8 ve f/2.8. Ancak bu modeller de kendi içlerinde farklı alt modellere ayrılmış, örneğin 135mm f/2.8'in Pantel ve Scalematic tipleri gibi. Pantel tipinin diyaframı f/64'e kadar kısılabilirken Scalematic f/22'de kalıyor.
Sigma XQ 135mm f/2.8 Scalematic lensimize gelirsek, kısaca "üçü bir arada" deyimini kullanmamız yanlış olmaz sanırım. Çünkü alışageldiğimiz lenslerin aksine çok farklı özelliklere de sahip. Normal bir 135mm f/2.8 özelliğinin dışında "close focus" ve "soft focus" özellikleri de var. Sigma bu sistemi ikinci bir optik ekleyerek çözmüş, "close focus" özelliği için lens en uzak netleme mesafesine ayarlıyken lensin ön kısmındaki ikinci bir halkayı saat yönünde çevirdiğinizde lens 1/5 yakınlaştırmadan 1/3 yakınlaştırmaya geçiyor. Ancak burada özel bir renk kodlaması söz konusu, eğer ön optiği 1/3'e getirirseniz lens f/8 diyafram değerine kadar bir tür "soft focus" lens gibi davranmaya başlıyor. f/8 ve üzerinde ise 1/3 yakınlaştırma için normal çekim moduna dönüyor. Bu nedenle f/2.8-5.6 arası beyaza boyanmışken, f/8 ve sonrası diyafram değerleri yeşile boyanmış durumda. Gariptir ancak bazı yurtdışı forumlarda lensin bu özelliğinden habersiz kullanıcıların lensle ilgili oldukça kötü yorumlarına denk gelmiştim. Lensin bu kadar soft olmasına isyan ediyorlardı :)
XQ serisinde balıkgözünden super-tele'ye kadar birçok lens çeşidi bulunmakta. 135mm içinse normalde 2 ana model bulunuyor; f/1.8 ve f/2.8. Ancak bu modeller de kendi içlerinde farklı alt modellere ayrılmış, örneğin 135mm f/2.8'in Pantel ve Scalematic tipleri gibi. Pantel tipinin diyaframı f/64'e kadar kısılabilirken Scalematic f/22'de kalıyor.
Sigma XQ 135mm f/2.8 Scalematic lensimize gelirsek, kısaca "üçü bir arada" deyimini kullanmamız yanlış olmaz sanırım. Çünkü alışageldiğimiz lenslerin aksine çok farklı özelliklere de sahip. Normal bir 135mm f/2.8 özelliğinin dışında "close focus" ve "soft focus" özellikleri de var. Sigma bu sistemi ikinci bir optik ekleyerek çözmüş, "close focus" özelliği için lens en uzak netleme mesafesine ayarlıyken lensin ön kısmındaki ikinci bir halkayı saat yönünde çevirdiğinizde lens 1/5 yakınlaştırmadan 1/3 yakınlaştırmaya geçiyor. Ancak burada özel bir renk kodlaması söz konusu, eğer ön optiği 1/3'e getirirseniz lens f/8 diyafram değerine kadar bir tür "soft focus" lens gibi davranmaya başlıyor. f/8 ve üzerinde ise 1/3 yakınlaştırma için normal çekim moduna dönüyor. Bu nedenle f/2.8-5.6 arası beyaza boyanmışken, f/8 ve sonrası diyafram değerleri yeşile boyanmış durumda. Gariptir ancak bazı yurtdışı forumlarda lensin bu özelliğinden habersiz kullanıcıların lensle ilgili oldukça kötü yorumlarına denk gelmiştim. Lensin bu kadar soft olmasına isyan ediyorlardı :)
Lensin Teknik Özellikleri:
Optik Yapısı: 4 grupta 4 element
Odak Aralığı: 135mm
Netleme: Manuel
En Düşük Diyafram: f/22
Maksimum Büyütme Oranı: 135mm'de 0,33x
En Yakın Odaklama Mesafesi: 0,6m
Diyafram Bıçak Sayısı: 6
Filtre Çapı: 62mm
Fiziksel Ölçüler: 96mm uzunluk
Ağırlık: 450gr
Gövde yapısı ve Ergonomi:
Gövde yapısı söz konusu olduğunda gerçekten de Sigma hiçbir şeyden kaçınmamış, neredeyse tamamı metal bir lens ortaya çıkarmışlar, bu nedenle oldukça sağlam bir yapısı var. Yine de hiç de ağır bir lens değil, tam ayarında sayılır. Giriş seviyesi gövde kullanıcıları için ağırlık merkezi biraz öne kayabilir ama FF'de oldukça dengeli bir kullanım ortaya çıkıyor. Lensin netleme halkası video severleri memnun edecek düzeyde, netleme turu günümüz lenslerine oranla daha uzun ve netleme halkası gövde üzerinde fazla zorlamadan ama kendi kendine de hareket etmeyecek şekilde tam ayarında kayıyor, bugüne kadar kullandığım lensler içinde en iyilerinden biri diyebilirim. Aynı olumlu yorumları lensin ön optiği için de söyleyebilirim. Lensin ön optiği demişken;
Lens en uzak netleme mesafesine ayarlı değilken ön optik lensin içine gömülü bir şekilde gizli kalıyor, en uzak mesafeye getirdiğinizde yeşil 1/5 ikonu ortaya çıkıyor. Lensin farklı özelliklerdeki boyutları şu şekilde değişiyor:
Soldaki fotoğrafta lens en kısa netleme mesafesinde ayarlı ve ön optik gömülü kalmış durumda, ortadaki fotoğrafta lens en uzak netleme mesafesine ayarlanmış durumda ve ön optik ve 1/5 simgesi ortaya çıkmış durumda. En sağdaki fotoğrafta ise "close focus" 1/3 yakınlaştırma özelliği aktif haldeyken görünüyor.
Lens ayrıca Sigma'nın "Scalematic" olarak adlandırdığı bir ölçek sistemine de sahip. Lensin netleme ölçeğinin hemen üzerinde bulunan dik ve yatay mesafelerin işlendiği iki sıra rakamlar odaklandığınız mesafede ortaya çıkacak çerçeve (frame) boyutlarını gösteriyor. Daha önce hiçbir lenste karşılaşmadığım ilginç bir özellik. Sigma bu sistem ile uzunluğu veya genişliği bilinen nesneler için önceden elle netleme yapma imkanı sunuyor. Örnek vermek gerekirse 5m uzunluğunda bir otomobili fotoğraflayacaksak ve boydan boya fotoğrafı kaplayacak şekilde bir çekim yapacağımızı varsayalım. Basitçe lens üzerindeki çizelgede 5m'ye denk gelen kısmı gövdenin ortasındaki kırmızı çizgiye getirdiğimiz anda bu tür bir kompozisyon için otomatik olarak aracı net alan içinde bulacağız demektir. Kısaca elle netleme yapıldığı filmli dönemde hızlı nesnelerin çekimi için hazırlanan bir özellik diyebiliriz.
Optik Tasarım:
Sigma XQ 135mm f/2.8'de 4 optik elementten oluşan oldukça sade bir tasarım kullanılmış ve lenste hiçbir özel element bulunmuyor. Sigma'nın bu kadar sade bir tasarımla bu kadar farklı özelliklere sahip bir lens üretebilmiş olması oldukça ilginç.
Sigma XQ 135mm'yi yaşıtı lenslerle karşılaştırmamız gerekirse, Sigma'nın en üst düzey 135mm lenslerinden olmasına rağmen keskinlik, kontrast, CA, bokeh, vb. genel optik performansının Carl Zeiss, Tair, Pentacon gibi o dönemin yıldızlarıyla boy ölçüşecek seviyede olmadığını söyleyebiliriz. Günümüz standartlarında değerlendirirsek en açık diyaframda biraz soft olmasına rağmen amatör kullanım için f/5.6 ve üzeri diyafram değerlerinde bence oldukça iyi. Çok katmanlı kaplamaya sahip olmasına rağmen filmli dönem lensi olduğundan dijital sensörlerde açık diyafram aralıklarında CA farkedilebilir düzeyde. Bokehi ise normal bir seviyede ancak 6 diyafram bıçağı nedeniyle asıl performansını vermeye başladığı 5.6 diyafram ve üzerinde bokehler dairesel şeklini kaybedip köşeli bir hal almaya başlıyor. Sigma en üst düzey serisi olarak piyasaya sunduğu böylesi bir lenste neden 6 diyafram bıçağı tercih etmiş açıkçası mana veremedim.
FF gövdede lensin merkez performansı tipik değerlerde diyebiliriz. En açık diyaframda biraz soft, bir iki stop kısınca iyi seviyelere geliyor. Köşe performansı da benzer durumda.
"Close focus" merkez performansına gelirsek, f/2.8'de oldukça soft, nesneler bir tür haleye sahipmiş gibi çıkıyor, deyim yerindeyse kenarlarından ışık saçıyorlar gibi. f/4'te azalsa da bu etki devam ediyor, f/5.6'da ise biraz düzelir gibi. Bu nedenle lens bu aralıkta "soft focus"a benzer bir karakteristiğe sahip. f/8 ve üzeri değerlerde ise yakın çekim için asıl performansına kavuşuyor. Yukarıda önceden de belirttiğim gibi diyafram değerleri bu nedenle beyaz ve yeşil olmak üzere iki farklı renkte kodlanmış durumda.
Özet Olarak:
Sigma XQ 135mm f/2.8 Scalematic günümüz standartlarında mükemmel bir performansa sahip olmasa da birçok yüksek performanslı lensin sahip olmadığı bir özelliğe sahip; oldukça eğlenceli bir lens. Deyim yerindeyse her yanından başka bir aygıt çıkan bir İsviçre çakısı gibi.
Lens en uzak netleme mesafesine ayarlı değilken ön optik lensin içine gömülü bir şekilde gizli kalıyor, en uzak mesafeye getirdiğinizde yeşil 1/5 ikonu ortaya çıkıyor. Lensin farklı özelliklerdeki boyutları şu şekilde değişiyor:
Soldaki fotoğrafta lens en kısa netleme mesafesinde ayarlı ve ön optik gömülü kalmış durumda, ortadaki fotoğrafta lens en uzak netleme mesafesine ayarlanmış durumda ve ön optik ve 1/5 simgesi ortaya çıkmış durumda. En sağdaki fotoğrafta ise "close focus" 1/3 yakınlaştırma özelliği aktif haldeyken görünüyor.
Lens ayrıca Sigma'nın "Scalematic" olarak adlandırdığı bir ölçek sistemine de sahip. Lensin netleme ölçeğinin hemen üzerinde bulunan dik ve yatay mesafelerin işlendiği iki sıra rakamlar odaklandığınız mesafede ortaya çıkacak çerçeve (frame) boyutlarını gösteriyor. Daha önce hiçbir lenste karşılaşmadığım ilginç bir özellik. Sigma bu sistem ile uzunluğu veya genişliği bilinen nesneler için önceden elle netleme yapma imkanı sunuyor. Örnek vermek gerekirse 5m uzunluğunda bir otomobili fotoğraflayacaksak ve boydan boya fotoğrafı kaplayacak şekilde bir çekim yapacağımızı varsayalım. Basitçe lens üzerindeki çizelgede 5m'ye denk gelen kısmı gövdenin ortasındaki kırmızı çizgiye getirdiğimiz anda bu tür bir kompozisyon için otomatik olarak aracı net alan içinde bulacağız demektir. Kısaca elle netleme yapıldığı filmli dönemde hızlı nesnelerin çekimi için hazırlanan bir özellik diyebiliriz.
Optik Tasarım:
Sigma XQ 135mm f/2.8'de 4 optik elementten oluşan oldukça sade bir tasarım kullanılmış ve lenste hiçbir özel element bulunmuyor. Sigma'nın bu kadar sade bir tasarımla bu kadar farklı özelliklere sahip bir lens üretebilmiş olması oldukça ilginç.
Optik Performans:
FF gövdede lensin merkez performansı tipik değerlerde diyebiliriz. En açık diyaframda biraz soft, bir iki stop kısınca iyi seviyelere geliyor. Köşe performansı da benzer durumda.
 |
| 135mm'de merkez bölge (FF) |
 |
| 135mm'de köşe bölgesi (FF) |
Özet Olarak:
Sigma XQ 135mm f/2.8 Scalematic günümüz standartlarında mükemmel bir performansa sahip olmasa da birçok yüksek performanslı lensin sahip olmadığı bir özelliğe sahip; oldukça eğlenceli bir lens. Deyim yerindeyse her yanından başka bir aygıt çıkan bir İsviçre çakısı gibi.
+ Sağlam gövde yapısı
+ Kullanım kolaylığı
+ Çok yönlü kullanım imkanı (Klasik portre, makro ve soft focus)
- Manuel netleme
- Renk sapması (CA) değerleri yüksek
- Filmli dönem lensi olarak arka optiğinde dijital sensörler için kaplama olmaması
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder